واحدهای بینش رفتاری در سال های اخیر مورد استفاده بسیاری از حکومت ها در جهان قرار گرفته اند. مزایا و دستاوردهای این نهادها در نظام حاکمیت بسیاری از کشورها تجربه شده و به رسمیت شناخته شده است. نهاد بینش رفتاری با بهره گیری از یافته های متخصصان مختلف مانند متخصصان روان شناسی، علوم رفتاری، علوم اعصاب و جامعه شناسی؛ در مورد انسان و اجتماعات انسانی، به قانونگذاران و سیاستگذاران کمک می کند تا بتوانند قوانین، سیاست ها و خط مشی های کارآمدی را تدوین کنند و به ارزیابی اثربخشی و کارآمدی بپردازند. در این پژوهش یک مطالعه تطبیقی روی نهاد بینش رفتاری ۶ کشور پیشرو و چهار نهاد بین المللی خط مشی گذار انجام شده است. این بررسی در ابعاد مختلف چگونگی تأسیس، اهداف و مأموریت، دستاوردها، ساختار نهاد مربوطه و جایگاه آن در مجموعه حاکمیت، نیروی انسانی فعال، شبکه متخصصان، شبکه همکار و نحوه تأمین مالی انجام شده است و درنهایت پیشنهاد چگونگی شکل گیری این واحد در مجلس شورای اسلامی ارائه شده است.
تهیه و تدوین: خانم مهسا سلسبیل، خانم فهیمه محمدی هارونی
